In de eerste én tweede wereldoorlog werden mensen aangemoedigd groente te verbouwen in de tuinen bij hun huis. Zo was er méér voedsel beschikbaar voor het leger en leden de burgers minder gebrek. Nederland was natuurlijk geen deelnemer in de eerste wereldoorlog, (hoewel er best schaarste zal zijn geweest, gedurende die jaren) en in de tweede wereldoorlog werden we na een dag of wat technisch gesproken Duitsland. Bezet gebied, maar niet in oorlog. De oorlogstuinen waren vooral een Engelse en Amerikaanse affaire. Een google zoektocht naar “oorlogstuin” geeft alleen wat Belgische resultaten, zoek je naar “war garden” of “victory gardens” zoals de lapjes met groente optimistisch werden genoemd vind je een schat aan informatie. De BBC heeft zelfs een televisieserie aan de voedselvoorziening in die jaren gewijd, War time farm

Wij besloten in het vroege voorjaar in onze eigen voortuin een oorlogstuin te maken. Als een historisch project, we verwachten geen oorlog. We wilden het precies uitvoeren zoals het toen gedaan zal zijn. Daarvoor hebben we een boekje met een handleiding gebruikt, dat we hier vonden. Het was vooral de bedoeling dingen te kweken die in die tijd óók in de tuinen zouden staan, geen knoflook dus bijvoorbeeld, en geen kiwi of paprika. En wel koolraap.

Het is verrassend hoeveel groente er in een lapje van 5 bij 5 meter past. Er zijn naast de voornoemde koolraap doperwtjes, sperciebonen, worteltjes, peterseliewortel, sla, aardappelen, uien, prei, spruitjes, selderijknol, boerenkool en mais. Hoewel er van de mais maar twee planten zijn opgekomen.

Ik weet nog niet wat ik met de koolrapen moet gaan doen… en peterseliewortel is ook nieuw voor me.

Het is vooral leuk hoeveel aandacht ons voortuintje dit jaar van passanten krijgt. We overwegen een bordje met uitleg erbij te zetten.