En toen waren er nog twee

De negen kuikens zijn allemaal in verbazend tempo opgegroeid. Na een maand of twee stopte Fiep van de ene op de andere dag met moederen en werd er nogal geknokt af en toe. Vooral toen de vijf (!) hanen eehhh… hanig gedrag gingen vertonen.

Een collega van Yep heeft twee kippen en een haan geadopteerd. Op deze foto zie je ze samen in hun nieuwe woonomgeving. De haan (die met z’n hippe broekje achteraan staat) heeft de naam mr. Brown gekregen. Leuk, een Tarantino-verwijzing!

En deze heet Trompetta, vanwege haar opvallende stemgeluid. Ik ben zo blij dat ze zo’n goed nieuw huis hebben! De andere vier hanen bleven nog wat langer want een nieuw thuis vinden voor een haan is ondoenlijk. Tenslotte heb je één haan nodig (als je die al nodig hebt… wij hebben er al járen geen). Marktplaats staat vol met “gratis af te halen” hanen, bij kinderboerderijen worden ze ‘s nachts over het hek gezet… De enige uitzondering is voor een haan die helemaal voldoet aan de ras-standaard, zodat er mee gefokt kan worden. Maar dat was bij ons stel bepaald niet aan de orde. We hebben ze dan ook niet om prijzen op tentoonstellingen te winnen, met iets te donkere poten of net teveel vlekjes op de rug zijn ze me net zo lief. Maar, dus, de vier andere hanen uit onze tuin zijn in de vriezer beland. Niet leuk, maar tja. Ze hebben een goed kippenleven gehad en een snel, pijnloos einde. Eerlijk is eerlijk, het is prima vlees!

Nu wonen er vier kippen in de ren: Fiep en Keet, matrones van bijna twee en een half, en pubermeisjes Kiwi en Ko. Kiwi heet zo omdat ze bijna helemaal geen kammetje heeft, en als gevolg van het geklier van een van haar broers ook geen staart. Daardoor lijkt ze een beetje op de beroemde Nieuw Zeelandse loopvogel. De staart zal er nu wel snel aan groeien. En Ko vind ik een prima kippennaam. Ko Hen.