Op een mooie pinksterdag

Onze volkstuin (waar ik het twee posts geleden al zo druk mee had) is 382 vierkante meter groot. Niet echt een postzegeltje. Het is de middelste tuin in een rijtje van drie, het uiterste puntje van het complex. Het is ver van de doorgaande weg (soms lastig met zware dingen heen en weer brengen) maar mooi gelegen: rechts van onze tuinen is een natuurgebied waar vaak koeien of schapen grazen en veel vogels en hazen leven.

vandaag waren Hereford runderen -met vrolijke kalfjes- onze buren

En er is onbelemmerd uitzicht op de zonsondergang.

Een paar jaar terug waren het Blonde Aquitaines.

Links is een akker, met daarachter een dijk met meidoorns en populieren. Eergisteren hebben we de tuin links naast de onze erbij gehuurd. Het nieuwe gedeelte (nu ja, nieuw voor ons) bestaat vooral uit grasveld met fruitbomen, wat verder naar achteren -richting natuurgebied- een huisje en een afgeschermd zitje.

Natuurlijk verdubbelt het werk, we hebben nu bijna 800 vierkante meter. En er is éérst een hoop op te ruimen. Bramen die getemd moeten worden, brandnetels die we weg willen hebben, het huisje moet dringend een verfbeurt… Echtgenoot Yep groef vandaag vlak naast het huisje de stomp van een volwassen wilg uit. Die is enkele jaren geleden kort boven de grond afgezaagd maar daarna weer aan het groeien gegaan, zoals wilgen nu eenmaal doen… dwars door een rol gaas die daar toevallig lag. Dat komt allemaal wel goed, uiteindelijk. Het is een heerlijke plek, en het plannen maken voor wat we allemaal willen (een kasje!) is zo leuk!

 

Comments are closed.