toetjes

Wat ik maakte: een toetje

12 oktober 2014:

Een mango-mascarponetaart

141012taart

Zoon en zijn Aanstaande waren op visite, dus een feestelijk toetje was op zijn plaats. Ik wilde de cheesecake van The Domestic Goddess bakken, maar bleek daarvoor -merkwaardig maar waar- geen eieren genoeg in huis te hebben. De plannen werden gewijzigd, geïnspireerd door de knoert van een mango die ik op de fruitschaal had liggen. Met biskwietjes en gesmolten boter voor de bodem, daarop een mousse van mango en mascarpone verstevigd met wat gelatine, daarop weer een laagje gelei van mangosap en sinaasappelsap werd het een geslaagd toetje. Men was er best over te spreken, aan tafel. De nootjes van gisteren verdwenen ook als sneeuw voor de zon en dat was ook de bedoeling.

Wat ik vandaag maakte: Alwéér geen creme brulee

10 september 2014:

een paar bakjes met een room-eigeel-vanillepapje

140910eieren
Het bewijsmateriaal is al vernietigd, ik maakte geen foto van de misbaksels. Maar hier ziet u het materiaal voor de volgende poging.

Op vakantie in Lyon liepen we de winkel van Emile Henry in. Daar kochten we een kadootje voor de jarige D, een prachtige deegroller, en een crème brulee set, bestaande uit zes schaaltjes, een brander en een tweetalig receptenboekje. (vervolgens droeg Echtgenoot Yep een zware papieren tas met deze aankopen de rest van de dag door Lyon, waarvoor hulde) Gisteren volgde ik het basisrecept uit het crème brulee boekje, ik deed keurig naar de letter wat Emile Henry voorschreef. Maar toen ik vandaag hoopvol de schaaltjes uit de koelkast pakte zat daar geen mooie crème in, maar een klodderig papje. Gelukkig zijn de kippen inmiddels goed op dreef met eieren leggen, van het weekeinde ga ik voor de herkansing het recept van Clothilde maken. Die Emile is maar een onbetrouwbaar type. (met een prachtige kookwinkel, dat dan weer wel)

Wat ik vandaag maakte: Kersen in

30 juni 2014:

kersen op lichte siroop.

140630kersen

De kersenboom bezorgt ons manden vol met kersen. Meer dan we op kunnen, en dat is verbazingwekkend, want we kunnen er véél op. Vanavond ontpitte ik twee kilo, (en toen had ik nog anderhalve kilo over) en kookte ze kort in een siroopje van 1 liter water, 350 gram suiker en een stevige scheut rode port. Nu staan er drie grote potten af te koelen op het aanrecht. In december eten we roomijs met warme kersen als toetje. Klein nadeel bij al dit grote voordeel is dat het een dag of drie duurt voor mijn handen weer toonbaar zijn.

Wat ik vandaag maakte: een fris drankje

22 juni 2014:

aardbeienwater.


140622aardbeien

Bij het eten hebben meestal wel een kan met water op tafel met een schijfje citroen, of met een blaadje munt er in. Op Food52 las ik een tip voor nog een andere smaak: Aardbeienkroontjes (gewassen natuurlijk) waar nog een klein restje vruchtvlees aan zit een uurtje in koud water laten staan, daarna zeven. Een tip waar de vrekkenkrant van zou gaan juichen als hij nog bestond! Het resultaat is inderdaad best lekker, licht fruitig. Het waren wel de laatste eigen-tuin aardbeien van dit seizoen, we aten ze vanavond met een scheutje grand marnier als toetje.

Wat ik vandaag maakte 12/5

12 mei 2014:

Geen crème brûlée.

140512cremeB

Van een poging om pavlova te bakken had ik vijf eierdooiers over. Daarvan wilde ik, mede geïnspireerd door het radioprogramma Mangiare, crème brûlée maken. Dat lukte best, maar ik maakte één grote fout: Ik klopte het mengsel van eidooier en suiker stevig door met de mixer nadat ik de warme melk erbij goot. Dat bracht erg veel lucht in het vla-achtige mengsel. Tijdens het verblijf in de oven kwamen al deze luchtbellen langzaam maar zeker naar de oppervlakte en veroorzaakten samen met wat meegerezen vanillezaadjes het ongezonde uiterlijk van dit nagerecht. Heel wat anders dan het goudbruin gebrande laagje suiker dat zo prettig kraakt als je er van eet. Nu ja, het smaakt wél lekker. En ik heb toch ook geen brûléebrander.