Alles kan zelf gemaakt worden
4 maart 2015: Alweer Ottolengi
Ik maakte gekaramelliseerde venkel, en zoete-aardappelkoekjes met een fris sausje, allebei uit Plenty. Zó lekker! Na de maaltijd zei Echtgenoot Yep: “Heb ik nu alwéér vegetarisch gegeten?” eeeh… Yep.
22 februari 2015:
Witlof uit de oven
Ik ga echt wel met mijn tijd mee, echt. Toegegeven, ik bén wat laat op het Ottolengi feestje, maar ik maak tajines en zuurdesembrood, ik ontbijt met havermout en ik weet van goji bessen en van tarwegras en hennepzaad*. Maar minstens één keer per jaar, als de derde of vierde witlof-oogst uit de kelder komt, doe ik wat mijn oma ook al deed. Elk struikje lof in de lengte in tweeeën, in een plakje ham wikkelen en netjes naast elkaar in een ingevette ovenschaal. Daaroverheen een bechamelsaus met wat kerrie en een hoop geraspte kaas er in gesmolten, en dáár weer een handje geraspte kaas overheen. Twintig minuten in de oven op 200 graden. Hoeveel je ook maakt, het is te weinig.
*die eet ik dan weer niet hoor, gojibes en hennepzaad en tarwegras… allemaal nieuwlichterij.
7 februari 2015:
Een middag in de keuken.
Vandaag maakte ik preikoekjes naar recept van Ottolengi en daarbij een saus op basis van dikke yoghurt met fijngehakte verse groene kruiden. De koekjes zijn van een dik soort pannenkoek-beslag met gesmoorde prei en sjalotten erdoor, en de nodige specerijen. Ik had wat twijfel of het -aangevuld met een salade- wel zou voldoen als volledige maaltijd, maar er zijn er nog drie van de acht over. En dat is niet omdat we ze niet lekker vonden
12 januari 2015:
Geroosterde groenten. 
Al zeker een jaar staat “Plenty” van Yotam Ottolenghi in mijn boekenkast en al langer dan dat hoor en lees ik “iedereen” er over jubelen. Ik weet niet waarom ik er niet eerder toe gekomen ben om er ook eens een receptje uit te maken, maar nu was het dan zover. Geroosterde groenten met een dressing van kappertjes en citroen. Ik had vaker groenten geroosterd in de oven, maar niet op deze manier en al helemaal niet met een dressing die je eerder op een frisse salade zou verwachten. Wat was dat heerlijk. Ik ben laat op het Ottolenghi-feestje (érg laat!) maar wat een goed feestje! Ik ga het hele boek koken!
In het kippenhok lijkt het minder gewelddadig toe te gaan dan gisteren. We hopen dat de pikorde-kaarten verdeeld zijn! Op dit moment (‘s avonds om half negen) zitten ze als drie bolletjes tegen elkaar aan gedrukt op hun stok te slapen.
20 november 2014:
Twee grote pannen vol tomatensaus
Dit jaar mislukten de tomaten in onze tuin. Iets met weersomstandigheden, ik weet het niet. Er kwamen misschien drie eetbare tomaatjes van het rijtje met vier verschillende varianten dat we geplant hebben. Wel een gemis! Het voelde of er een stukje zomer ontbrak aan 2014. Dat heb ik een beetje goedgemaakt door een grote zak pomodori aan te schaffen op de markt en die samen met uien en knoflook (wél uit eigen tuin) tot saus te verwerken.
Ik gebruikte 550 gram uien, twee hele bollen knoflook en ruim drie kilo tomaten. De ui grof gesnipperd, zachtjes fruiten in wat olijfolie. Daarna de gehakte knoflook even kort mee bakken en dan de gepelde en in stukken gesneden tomaat er bij. Ik haal de steelaanzet altijd van de tomaten af, maar de pitjes gaan gewoon mee. Wat zout en peper en een goede handvol gedroogde “Italiaanse kruiden”. In dit geval rozemarijn, oregano en tijm. Dit alles een uurtje heel zachtjes laten pruttelen, bij voorkeur in een koekenpan, af en toe roeren. Deze saus met wat losgebakken gehakt: Bolognese. Met olijven en ansjovis: Putanesca. Deze saus kan vegetarisch tussen de lasagne, het kan over een mootje witvis in de oven. Het kan een basis zijn voor tomatensoep, het basislaagje pizza-beleg. Het is de A in het ABC van lekker koken, een vaste waarde in de vriezer. Laat nu de winter maar komen!
9 september 2014: twee en een halve kilo soepgroente 
Uit de tuin komen op het moment zomerworteltjes. Véél zomerworteltjes. Ik probeer ze te zaaien met tussenpozen van enkele weken en zodoende ook de oogst te spreiden, maar daar gaan de worteltjes zelf niet mee akkoord. De eerstgezaaiden groeien langzamer dan de latere rijtjes, ze zijn ongeveer allemaal tegelijk klaar. Begin september heb ik bergen worteltjes. Die, in tegenstelling tot de winterwortels, niet of nauwelijks houdbaar zijn. Vandaag hakte ik een kilo ervan samen met een bloemkool, vijf preien en een bos bladselderij tot soepgroente en deed die in zakjes van een half pond in de vriezer.
8 september 2014;
Gratin van bloemkool.
Er was bloemkool, er was braadworst (van “eigen” koe) en er was een stapeltje spoed-aardappelen uit de tuin. Bij het aardappelen rooien komen er altijd een aantal boven waar wat mis mee is. Aangevreten door een andere aardappeleter, een fazant bijvoorbeeld. Of bij het rooien stak ik er zelf met een enthousiast gebaar mijn spitvork dwars doorheen, dat komt verbazingwekkend vaak voor. Je zou denken dat ik daarvan leer… maar nee. Hoe dan ook, deze exemplaren kunnen niet bewaard en moeten snel op. Dus sneed ik de aardappelen en bloemkool in stukjes en kookte ze bijna gaar, sneed de braadworst ook in stukken en bakte die in een koekenpan snel bruin. Alles in een ingevette ovenschaal met een scheutje kookroom, ruim peper, overstrooid met een pittige oude kaas en een kwartiertje in een hete oven maakte er een heel prettige maaltijd van.
14 augustus 2014:
Aardappel- pastinaak- en bietenchips
Een experiment. Ik schilde een rauwe biet, een pastinaak en twee stevige aardappelen. Daarna schaafde ik er met de mandoline dunne plakjes van, direct boven de 190 graden hete olie in mijn frituurpan en liet ze daar een minuutje in. De aardappelchips waren héél lekker, wie had gedacht dat dat zó makkelijk was? (Ik niet) De pastinaakchips waren iets minder krokant, maar wel erg smakelijk. De plakjes biet waren heel erg gekrompen en broos geworden door het bakken.
12 augustus 2014:
Bolcourgettes, gevuld met rijst, gehakt,ui en paprika
We kweekten deze courgettes vorig jaar ook, maar hebben ze toen te lang aan de plant laten zitten, in de veronderstelling dat het een soort van pompoen was. Dat was het niet, we hebben er vorig jaar niet van gegeten. Maar dit jaar leerden we dat ze in het Engels eightball zucchini worden genoemd. Eightball is een biljartspel en zo groot als een biljartbal moeten de vruchten zijn. Of misschien iets groter: 8 tot 12 cm. Vandaag holde ik met behulp van een lepel een paar exemplaren uit, vulde ze met een mengsel van rulgebakken gehakt, gekookte rijst, wat tomatenpuree, gebakken uitjes en paprika, alles gekruid met gerookt paprikapoeder. Klein klontje boter bovenop en wat panko, half uurtje in de oven… Jum.
3 augustus 2014:
Ons diner (bijna) geheel samengesteld uit de oorlogstuin
Op mijn bordje vanavond: Boterraapjes, gesmoord met honing en hazelnoot, tuinboontjes en sperzieboontjes, verschillende soorten aardappel met ui uit de oven. De honing kwam uit de winkel, de gebakken spekjes die erover gestrooid zijn groeiden ook elders. Maar verder komt deze hele maaltijd uit de oorlogstuin De buurvrouw vertelde dat een paar colporteurs afgelopen week hun taak vergaten bij het aanwijzen en benoemen van alle groenten die er groeien. Ik moet bekennen dat één groente die er staat volgens mij in 1918 nog niet bekend was: er staan chioggia bietjes. Maar oppervlakkig beschouwd zien die het hetzelfde uit als rode biet.