Wat ik vandaag maakte: een aspergetaartje

19 juni 2016:

een voorgerecht

160619aspergetaartje

K:)dootje en haar meneer kwamen asperges eten. Nu levert het aspergebed in onze tuin best aardig wat op, maar niet genoeg voor een vierpersoons maaltijd. Voor het voorgerecht was de opbrengst van deze week, half groen en half wit, wél genoeg. Ik schilde de witte en sneed alle asperges zodat ze in de breedte in mijn bakvorm pasten. Ik kookte ze kort, tot half gaar ongeveer. Daarna bekleedde ik de vorm met filodeeg, elk laagje moest aan beide zijden met boter worden bekwast… Geen slank receptje, dit. Onderin de beklede vorm legde ik een dun laagje pecorino, gewoon, plakjes geschaafd met de kaasschaaf. Daaroverheen legde ik de asperges, allemaal naast elkaar. Ik hakte een klein bosje basilicum fijn in de kruidenmolen en roerde dat door 100 ml slagroom, twee losgeklopte eieren en nog een lepel zure room. Dat mengseltje goot ik over de asperges en ik bakte het geheel een minuutje of twintig op 200 graden. Erg goed gelukt, dit! De asperges en de room zacht en zoetig, de randjes krakend knapperig, en de kaas hartig. Voor het vervolg waren er asperges van de markt. Heerlijk.

hoofdgerecht
hoofdgerecht

Wat ik vandaag maakte: Haverkoekjes

8 juni 2016:

Restverwerking

160607koekies

Afgelopen weekeinde maakte ik rabarbercrumble van rabarber uit de volkstuin. Ik vind dat een heerlijk toetje, maar wel wat massief. Het kruimeldeeg van bloem en kristalsuiker en boter absorbeert het vocht uit de rabarber al snel na het bakken waardoor het nogal machtig is. Ik verving driekwart van het meel door havermout dat ik, vóór ik de andere ingrediënten toevoegde, in de keukenmachine wat kleiner draaide. Dat was lekker, maakte een krokantere en lichtere kruimellaag op de rabarber. Maar daarover wilde ik het niet hebben… ik had een heel stuk van dat havermout-kruimeldeeg over. Daardoor kneedde ik een heel klein beetje water, tot het redelijk samenhangend was. En daarvan bakte ik werkelijk fantastische koekjes. Toch leuk, zulke geslaagde restverwerking. Tot mijn vreugde is er tegenwoordig ook een kookprogramma dat over restverwerking en het voorkomen van voedselverspilling gaat.

Wat ik maakte: Rabarberjalousie

15 april 2016

een toetje

160416rabarberjalousie1

De eerste rabarber lag op de kraam van de groentejuwelier op de markt. Het zat al in mijn tas vóór ik erover had nagedacht, alleen al voor de prachtige kleur. In Berlijn aten we ooit eens een fantastische risotto met rabarber, dus ik heb een tijdje zitten zoeken naar een recept dat daarop zou kunnen lijken. maar vond niets overtuigends. Uiteindelijk besloot ik tóch een toetje ervan te maken. Ik rolde vijf plakjes bladerdeeg uit tot een lap, legde daarop de rabarber, in stukjes gesneden en bestrooid met wat suiker en custardpoeder. Ik vouwde het dicht en sneed er kerfjes in. Na een half uurtje in de oven zag het er toch warempel chique uit. Het is het lekkerste om het nog wat warm te eten, bladerdeeg heeft de neiging snel wat taai te worden, zeker met een vulling met veel vocht. Ik had jammer genoeg geen roomijs om in een bolletje of quenelle erbij te serveren… maar ik geloof dat niemand van de aanwezigen daar een probleem mee had.

160416rabarberjalousie

Wat ik vandaag maakte: Madeleines

12 maart 2016:

Madeleines

160312madeleines

Van de vorige keer dat ik Madeleines bakte (goh, dat is al lang geleden!) heb ik alleen onthouden dat het best een hele hoop werk was. Oh, en natuurlijk ook dat ze érg lekker waren. Vanmorgen kwamen Zoon en Schoondochter vrij vroeg, want op doorreis, even op de koffie en ik had -zoals meestal- “niets in huis”. Nu ja, ik had geen koekjes, cake of taart. Ik zocht het recept voor de Madeleines weer op, en ontdekte dat het “best veel werk” vooral langdurig kloppen met een mixer is. Daarvoor heb ik inmiddels een zeer zelfstandige keukenhulp… waardoor het maken van het beslag me deze keer exact 8 minuten kostte.  Toen de visite arriveerde lagen er nog net niet helemaal afgekoelde Madeleines op ze te wachten. Ik geloof dat ze dat wel waardeerden… Een half uur later reden ze verder en waren de koekjes op.

 

Wat ik gisteren ook maakte: Een koekjestaart

27 februari 2016:

een geassembleerde taart

oreo3

Het summum van gemakzuchtig taart “bakken” dit recept, of eigenlijk is het een assemblage-instructie; er wordt niets verhit afgezien van het smelten van wat boter. Ik maakte het gisteren, in mijn poging veel-feest-in-weinig-tijd te organiseren. Ikzelf ben niet zo’n chocoladeliefhebber, maar de visite vond het lekker, hoewel wat machtig. Een korte zoektocht op Google leverde een grote hoeveelheid recepten met deze koekjes als voornaamste ingrediënt. Verbazingwekkend, wel. Hoewel, een jaar of wat geleden mailde een Amerikaanse kennis mij een recept voor een “casserole”, dat bestond uit drie ingrediënten: Een blik champignonsoep, een blik worstjes en een zak aardappel-diepvriesproduct met de naam Tater Tots (hier in Nederland niet bekend). Alles in een ovenschaal, bakken en klaar! Het lijkt een trend om kant-en-klare producten meer als halffabricaat te beschouwen.

 

Wat ik vandaag maakte: Pindakaaskoekjes

7 februari 2016:

Koekjes met drie soorten noten

160207pindakoekjes

In de Volkskrant schrijft Yvette van Boven elke week een recept. Enkele weken terug waren dat pinda-amandelkoekjes. Vanmiddag maakte ik nieuwe pindakaas en meteen wat extra, genoeg om dit recept te maken. Ik verving een deel van de pindakaas door de niet-zo-geslaagde cashewnotenpasta. Echtgenoot Yep vindt de cashewnotenpasta wél lekker, gelukkig… maar hij is een makkelijke Echtgenoot om voor te koken: hij vindt dingen lekker of héél lekker.  De pindakoekjes vallen in de laatste categorie, geloof ik. Mijn oude trouwe keukenmachientje liep bijna stuk op het plakkerige koekdeeg, maar verder is het een leuk recept, de koekjes hebben een krokant randje maar ze zijn van binnen nog een klein beetje “chewy”. Heerlijk.

 

Wat ik vandaag maakte: quiche

13 december 2015:

een hartige taart met gerookte kip en geitenkaas

20151213_183622

Uit het onvolprezen boek Home Made van Yvette van Boven komt dit recept, een eenvoudige hartige taart. de korst is zogenaamde short pastry: bloem en boter en een klein beetje water. Gevuld met gerookte kipfilet, geitenkaas, dille en een ei-room mengsel was het een heel prima maaltijd. Ik noem alle hartige taarten gemakshalve quiche, zou dat correct zijn?

Wat ik vandaag maakte: Koekjes

17 november 2015:

Restverwerking

151116koekjes

Van de citroentaart was nog een klompje deeg over. Daarvan sneed ik zeven plakjes, in elk plakje drukte ik een halve pecan noot. Nadat ik het bestreek met wat ei en er een wolkje poedersuiker over liet stuiven bakte ik de koekjes 10 minuten op 160 graden, waarna ze afkoelden en in hoog tempo verdwenen.

Wat ik vandaag maakte: een toetje

16 november 2015:

Citroen-meringuetaart

151115citroentaart

Ik ken helemaal niemand die níet van citroen-meringuetaart houdt. Als ik er eentje maak is hij dan ook altijd sneller op dan gezond of verstandig is… maar hé. Je weet nooit of er iemand langskomt en dan kan het zomaar ineens op zijn. Als het om citroen-meringuetaart gaat is de wet van de jungle van kracht: Eten of sneller eten. Hoe dan ook. Ik volgde dit recept, maar ik deed in de vulling 30 gram minder suiker. En ik maakte Italiaanse meringue om er bovenop te doen, dat blijft wat langer mooi*. Het hele verschil met Franse meringue is dat de suiker die bij de stijfgeklopte eiwitten wordt gevoegd een gloeiendheet siroopje is, suiker met een paar eetlepels water verwarmd tot 118 graden precies. Door dat in een dun straaltje in de kom van de mixer te gieten terwijl hij draait wordt het eiwitschuim gaar en steviger. Natuurlijk moet er dan wel worden doorgeklopt op iets lager tempo tot het geheel weer wat is afgekoeld. Hoe dan ook. Echtgenoot Yep en Collega D. vonden het best lekker geloof ik, en ikzelf denk dat ik maar eens wat moet gaan sporten of zo.

*niet dat dat zinvol is… die taart hoeft niet houdbaar te zijn, die is binnen 24 uur op.