Wat ik vandaag maakte: Een vestje.

25 september 2014: Alweer een babyvestje 140925vestje Een lange trein- en busreis is altijd goed voor vorderingen aan het breiwerk van het moment. Ooit vond het wat gênant om te gaan breien in trein of bus (ja echt!) maar dat is echt wel over, ik krijg zelden reacties. Je ziet tenslotte wel raardere dingen. Gisteren wees een bejaarde heer zijn reisgezelschap op mij “Kijk! zij zit te breien!” en vertelde vervolgens -aan hen-  over zijn moeder die dat ook zo graag deed. Dat was wat ongemakkelijk. Ondertussen groeide dit vestje van twee verschillende resten sokkenwol, vandaag hechtte ik de laatste steken af. Zo net van de naald ziet het er altijd wat rommelig uit… Het moet eerst geblockt worden, daarna krijgt het knoopjes en wordt het nog een beetje opgeleukt.

140925minoes
Bonusfoto! Op een breiblog hoort traditiegetrouw af en toe een kat. Met deze blik probeert Minoes controle over mijn geest te krijgen, zodat ik haar een stukje kipfilet geef. Dat lukt verbazingwekkend vaak.

Wat ik vandaag maakte 11/6

11 juni 2014:

Mij zorgen over een kip

geen foto

Eén van de drie nieuwe kipjes hoest. Het staat in een hoekje met de oogjes dicht en de veren bol. En het snottert. Het vermoeden bestaat dat het beestje dan ook de ziekte “snot” heeft. Best sneu… morgen maar gauw kippen-medicijnen kopen.

Wat ik vandaag maakte 7/6

7 juni 2014:

Kennis met de nieuwe kippen.

140607nieuwe kipjes
Ze willen niet netjes poseren voor een foto

Vandaag werkte ik, maar ik werd via whatsapp op de hooge gehouden van Yeps avonturen. Hij reed helemaal naar Stolwijk om daar onze nieuwe kippen op te halen, toen ik thuis kwam liepen de dametjes al in de ren. Nog wat schrikachtig en onder de induk van al het nieuwe. Ze zijn dan ook pas 20 weken oud, ze hebben nog geen kammetje en eten kuikenvoer. Ze zien er prachtig uit, het zijn weer Marans kippen.

140607kipjeblond

Wat Yep maakte

6 juni 2014:

Het kippenhok weer gebruiksklaar.

Nu is het te donker voor een foto.

Ongeveer een jaar geleden namen we met pijn in het hart afscheid van Loes en Sophie. Hun zusje Wilma overleed helaas al op jonge leeftijd.

(lees hier een moment gepaste stilte)

Daarna hebben we een tijd kiploos geleefd, maar we misten de gezelligheid in de tuin en de verwerking van onze groente-brood-pasta- en rijstrestjes tot verse scharreleieren ook wel, natuurlijk. Echtgenoot Yep verplaatste het kippenhok een stukje, knapte het wat op en timmerde losse delen van de ren weer in elkaar. Morgen komen er drie jongedames van 20 weken oud in wonen. De namen Joke, Truus en Hetty zijn al voor ze gereserveerd, geloof ik.

Integratie

Sinds zaterdag wonen Piep en Kwik bij ons in de achtertuin. Ze zijn Lohmann kippen, een ras dat vooral bekend staat omdat het zulke goede productiekippen zijn… het Rondeel-ei bijvoorbeeld is afkomstig van Lohmanns. Piep en Kwik woonden bij Lubi en haar gezin, vanaf dat ze ééndagskuikentjes waren. (Vandaar natuurlijk ook hun namen)

Lubi en haar gezin gaan verhuizen. Niet zomaar even, nee, ze vertrekken naar Suriname.  Piep en Kwik verhuisden dus ook: Met hun hele villa-met-buitenverblijf naar onze achtertuin. Ik heb Lubi en haar dochter Danique beloofd goed voor ze te zorgen.

Nu staan er dus twéé nachthokken en twee rennen in onze stadstuin. Sophie en Loes, de twee zwart/koperkleurige Marans autochtonen bezagen het met enige reserve, zeg maar wantrouwen. Piep en Kwik doen alsof ze hier hun hele leven al wonen. De eerste dagen liepen de dames twee aan twee op kleur gesorteerd door de tuin te scharrelen.

Vandaag werd er gelukkig wat meer gemengd opgetrokken en dat is precies de bedoeling. Eigenlijk willen we ze alle vier in één nachthok laten slapen. Want ons tuintje staat nu wel erg vol met kippenverblijf… het is vast ook wat warmer, zo in de winter met zijn viertjes op stok. In één ding zijn de dames eensgezind: Allevier leggen ze elke dag een ei.