Uit het onvolprezen boek Home Made van Yvette van Boven komt dit recept, een eenvoudige hartige taart. de korst is zogenaamde short pastry: bloem en boter en een klein beetje water. Gevuld met gerookte kipfilet, geitenkaas, dille en een ei-room mengsel was het een heel prima maaltijd. Ik noem alle hartige taarten gemakshalve quiche, zou dat correct zijn?
Zoon en Schoondochter gaan volgende week verhuizen naar hun nieuwe huis. Daarvoor moesten nog een paar gordijnen gemaakt, dus treinde ik naar hun nieuwe woonplaats (natuurlijk vooral omdat ik erg nieuwsgierig was!) en hielp met het verwerken van een kilo of acht gordijnstof tot handzaam geplooide gordijnen. Wat een leuk huis is het!
Thuisgekomen trof ik kaarsjes op tafel en in de vensterbank, het is tenslotte 8 december… in Lyon wordt op een waardige manier tóch een lichtfeest gehouden, we voelen op afstand mee.
Gezellig pratend en lachend liepen we door Brussel waar de bestrating toch wel wat meer aandacht vereist dan in ons aangeharkte Goes. Een opstaande stoeptegel haakte me pootje en ik klapte languit voorover op straat. De schade viel mee, ik liep een deuk in mijn ego op, en een blauwe knie. Wel lastiger: een gekneusde linkerhand. Best eehh… onhandig. Deze week gaat er weinig gebreid worden denk ik.
Tot nu toe vier keer gingen we naar Lyon voor het Fête des Lumières. Dat wordt elk jaar georganiseerd rondom 8 december, de dag van Maria Onbevlekte Ontvangenis. Onze belangstelling voor dit lichtfeest heeft geen religieuze achtergrond, het is elk jaar weer een spektakel van prachtige lichtkunst. Mijn verslag van vorig jaar staat hier.
Al in de zomer hadden we plannen gemaakt om ook dit jaar te gaan, maar helaas werd het lichtfestival in verband met de recente terreuraanslagen afgelast. Begrijpelijk en terecht… wij annuleerden na enig nadenken onze reis. Maar omdat onze trein uit Brussel vroeg zou vertrekken, hadden we daar ook een hotelreservering voor de nacht er voor; deze overnachting annuleerden we niet. Zodoende bezochten we Brussel zonder een echt plan. Een beetje winkelen, een museum bekijken, rondwandelen in de stad. Brussel deed haar best ons het gemis van het Lichtfeest enigszins te vergoeden: het weer was fijn, de zonsondergang was prachtig, we zagen Manneken Pis in sinterklaaskostuum en ook een paar reuzen rondgedragen worden door de Poepedroegers. De Grote Markt in Brussel op zich is een attractie om minutenlang met open mond te aanschouwen, wat een grandeur. En het -best luxe- hotel deed een loterij, waarin Echtgenoot Yep de kosten voor deze overnachting terug won. We hadden tóch een fijn weekeinde, aldus. En op 8 december zetten we kaarsjes voor de ramen, net zoals de Lyonnais zullen doen.
De eerst Nederlandse natuurfilm was prachtig, dus deze tweede wilde ik ook graag in de bioscoop zien. Mooie opnamen van een aantal dieren die voor hun voortbestaan direct of indirect afhankelijk zijn van het water: Bevers, zeearenden, stekelbaarsjes, hazen en een vlinder: Het pimpernelblauwtje. De voice-over is wat ergerlijk, soms. Aan de andere kant was er wel wat uitleg nodig, zo nu en dan. Al was het alleen maar vanwege de ongewone levenswandel van datzelfde pimpernelblauwtje.
In onze volkstuin stonden nog een paar rammenassen. Ik had die nog nooit eerder gekweekt, ik wist ook niet goed wat ik met een rammenas moest, behalve dan hoestdrank maken zoals mijn moeder vroeger wel eens deed: uithollen, lepel bruine suiker er in en na een uurtje was het hoestdrank. Gelukkig is er geen behoefte aan hoestdrank, dus zocht ik een ander recept, want het exemplaar dat ik gisteren uit de grond trok was enorm! Een mega-radijs. Ik schilde hem en sneed hem op de mandoline in reepjes. Daarna mengde ik er een halve komkommer door die dezelfde behandeling had gekregen en ook een handje gehakte koriander. Ik maakte een sausje van 2 eetlepels mayonaise, 2 eetlepels zure room, een kneepje citroensap en 2 theelepels basterdsuiker. Dat maakte een heerlijk frisse salade, met nog wel ruimte voor uitbreiding: nootjes, misschien. Of wat gedroogde cranberries. Of wortel en wat sojasaus.
Ik ben geen haker. Haken riep bij mij altijd dit soort droevige associaties op… Maar K:)dootje verricht kunst met haar haaknaald. Ooit kreeg ik een streng novelty yarn van NrrdGrrl (die niet meer blogt maar die ik gelukkig nog op Facebook weet te vinden). De streng bestond uit lintjes, bouclé, glitter, eyelash en nog een stuk of wat andere vezels. Allemaal in paarsen en blauwen, prachtig als streng. Ik legde hem een tijd in een glazen schaaltje, want ik vond hem zo mooi. Maar wat ik er van moest breien… Géén idee. K:)dootje wel. Kijk hier naar haar toverkunsten. Ik ben er stil van.